Vrijdagochtend gaat niet anders dan woensdagochtend. In rap tempo wordt het ochtendritueel doorlopen, zodat ik ongevraagd nog even wat tijd van juf kan opeisen. Zodra ik haar glimlach zie, weet ik dat het goed zit. Het comité vindt het zelfs “bijzonder” om de leerlingen een echt prentenboek te laten illustreren. Volgende week donderdag wordt het voorgelegd aan alle leerkrachten en volgt een definitief oordeel. Dit voelt haast als een sollicitatieprocedure. En dan klinkt weer de schoolbel die iedere keer een einde maakt aan een leuk gesprek.

In mijn mailbox is de offerte binnen gekomen van het bedrijf dat al eerder een prijsopgave heeft gegeven. Ik kijk nog eens goed en vraag mijn man of hij hetzelfde leest als ik. Dit bedrijf heeft de moeite genomen een offerte af te geven, maar had beter een briefje kunnen schrijven dat ze er geen zin in hebben. Dat was sneller geweest. Een mindere kwaliteit wordt tegen een hogere prijs aangeboden. Dat valt even tegen. Op aanraden van mijn man bel ik meteen een andere drukker uit de regio. ’s Middags heb ik de afspraak bij de plaatselijke drukkerij en daar ontvang ik eenzelfde warme reactie als van school. Nu hopen dat ze prijstechnisch met de concurrent mee kunnen.

Als dummy op het gebied van boeken maken en uitgeven, voelt het alsof er allemaal puzzelstukjes voor me liggen waar ik één geheel van moet maken. Ieder stukje toont een andere vraag. Welke prijs wil ik hanteren? Hoe dik moet het papier zijn? Is een hard cover betaalbaar? Wat ik wil, is snel duidelijk. Hard cover, groot formaat en een verkoopprijs van maximaal € 9,95. Ik kijk nog eens naar de offerte. Dat wordt nog een hele uitdaging. Heel even overweeg ik om de harde kaft te vervangen voor een soft cover, maar dat voelt als een slagroomtaart zonder slagroom en verwerp ik direct.

Met alleen de drukkosten ben ik er nog niet. Naast dit middenstuk van de puzzel zijn er ook nog randstukjes, de bekende randvoorwaarden. Hoe zit het bijvoorbeeld met de BTW. Moet ik die in rekening brengen? Hoeveel zit er eigenlijk op een boek? Ik bel de belastingtelefoon en hup, dit puzzelstukje valt al op zijn plaats. Dan vraag ik me af wat een ISBN kost en hoe ik dat moet regelen. Ik wil ook meteen een barcode erbij, want dat oogt professioneel. Niemand hoeft aan de buitenkant van mijn boek te zien dat dit de eerste keer is dat ik dit doe. Al deze informatie wil ik delen via onze Route gids op deze site, maar dan zie ik vanuit mijn ooghoeken mijn studieboeken liggen. Pff, er staat me ook nog een toets op 2 juni te wachten. Belangrijk, want als ik voor 2016 niet slaag, zijn mijn diploma’s niets meer waard. Met veel tegenzin sluit ik de laptop af. Het is zo vervelend om verstandig te zijn, maar ik beloof mezelf dat ik snel weer mag puzzelen.

danielle