Er was eens een heel lief jongetje dat ’s nachts vaak last had van groeikrampjes. Mama masseerde de beentjes en probeerde hem af te leiden met allerlei verhaaltjes. Eén verhaaltje werd zijn favoriet en wilde hij keer op keer horen.

Op een avond toen de krampjes weer heel heftig waren, was daar ineens een lieve fee. Ze stelde hem gerust, maar de jongen bleef vragen naar zijn favoriete verhaaltje. Toen de mama eraan kwam, luisterde de fee mee en zag hoe het jongetje rustig in slaap viel. Ze besloot dat meer kinderen dit wonderlijke verhaal moesten horen. Daarom regelde ze een heleboel elfjes die de mama zouden helpen om van het verhaal een boekje te maken. En zo gebeurde het.

 

De volgende dag kwam het eerste elfje voorbij. Het was juf Gerda die van het verhaaltje gehoord had. Omdat er een schoolbibliotheek geopend werd, vroeg ze of de mama het verhaaltje voor wilde lezen aan de kinderen. Dat vond de mama maar wat leuk, maar ze wilde dan ook tekeningen van het verhaaltje laten zien. Maar tekeningen had ze niet. Zo kwam het idee om de kinderen tekeningen te laten maken en dat tot een boekje om te toveren. En zo gebeurde het. Alle kinderen hoorden het verhaaltje en begonnen te tekenen.

 

Toen kwam elfje twee, Ester Buitenhuis. Zij hielp de mama om de mooiste tekeningen uit te zoeken. Er kwamen twee tekeningen uit van meisjes die 10 jaar oud waren. Daar, op die tekeningen zag mama de hoofdpersoon van haar verhaaltje voor het eerst. Reuzeltje zag er prachtig uit. De kinderen die dit gemaakt hadden, mochten alle tekeningen maken.

 

Elfje drie kwam precies op tijd. Mama kon best leuk verhaaltjes verzinnen, maar tekenen was niet haar ding. Jeanette Hartman van De Tekenzolder wilde graag helpen. Gewoon omdat ze dat leuk vond. Ze gaf tips over materialen, het maken van een horizon en nog veel meer. De prachtigste prenten ontstonden. De meisjes werkten heel goed samen en hadden er plezier in. Toen de prenten klaar waren, maakte Esther Buitenhuis het klaar voor de drukker.

 

Daar kwam als een duveltje uit een doosje elfje vier voorbij. Het was de drukker van Jouw Printshop. Pas toen mama de boeken ophaalde, merkte ze dat het een elfje is. Hij had de boeken van veel betere kwaliteit gemaakt dan afgesproken en daar wilde hij geen extra geld voor. En toen kwam de grote dag. Het boek werd gepresenteerd.

 

Alle elfjes waren er, zelfs de twee van Schrijversroute. Ook de burgemeester en de pers kwamen kijken. Het was een prachtig feest. Iedereen was blij en de meisjes hadden de dag van hun leven. Het jongetje was weer een stuk ouder geworden en de krampjes kwamen niet meer zo vaak voorbij. En Reuzeltje, die ligt al bij veel kinderen op de kamer en stelt ze gerust. Hoe zijn presentatie verder ging lees je in de volgende blog, maar ik kan alvast verklappen, hij leeft nog heel lang en gelukkig.

danielle